Radyoaktif bozunma hesap makinesi

Radyoaktivite ilk olarak 1896'da fosforlu materyaller üzerinde çalışırken Fransız bilim adamı Henri Becquerel tarafından keşfedildi.1898'de Marie Curie, bir uranyum cevheri olan Pitchblend'ın uranyumun kendisinden daha fazla radyasyon yaydığını keşfetti.Radyoaktivite kelimesi Marie Curie tarafından icat edildi.

Radyoaktif bozunma, kararsız bir atom çekirdeğinin parçacıklar veya elektromanyetik dalgalar şeklinde radyasyonu yayarak enerjiyi kaybettiği süreçtir.Çürüme, yani ana çekirdeğin bir kızı çekirdeğine geçişi tamamen istatistiksel süreçtir.Parçalama (bozulma) olasılığı bir atomik çekirdeğin temel bir özelliğidir ve zaman içinde eşit kalır.

Radyoaktivite SI birimi, saniyede bir parçalanma (DPS) bozulma oranı olarak tanımlanan Becquerel (BQ) 'dir.Başka bir birim curie (CI) 3,7 x 1010dps'lik bir bozulma oranı olarak tanımlanabilir.

Yarı ömre, radyoaktivitenin yarısının kaybolduğu süre olarak tanımlanabilir (çekirdeklerin yarısı parçalanmıştır).

Radyoaktif bozulmaya karışan atomlar izotop olarak adlandırılır.

Gün 0 aktivitesi, referans tarihinde radyoaktiviteyi girmek içindir.

Üç yaygın radyoaktif bozunma türü vardır: alfa, beta ve gama.

Alfa nedeniÇürüme meydana gelir, çünkü çekirdeğin aşırı itmeye neden olan çok fazla protona sahip olmasıdır.

Beta bozulması, nötron / proton oranı çekirdeğinde çok büyük olduğunda ve kararsızlığa neden olduğunda meydana gelir.Beta çürümesinde, bir nötron bir protona ve bir elektrona dönüştürülür.Daha sonra elektron yayılır.Nötron / proton oranı çok küçük olduğunda pozitron emisyonu da vardır.Son beta bozulması tipi elektron yakalama olarak bilinir ve ayrıca çekirdekteki nötron / proton oranı çok küçük olduğunda ortaya çıkar.

Gama bozulması meydana gelir, çünkü çekirdek çok yüksek enerjide.Çekirdek daha düşük bir enerji durumuna düşer ve bu süreçte, gama parçacığı olarak bilinen yüksek enerjili bir foton yayar.