Υπολογιστής εξίσωσης Arrhenius

Η εξίσωση προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Ολλανδό χημικό J. Η. Van 'T Hoff το 1884,Πέντε χρόνια αργότερα το 1889, ο Σουηδός χημικός Svante Arrhenius παρείχε μια φυσική δικαιολογία και ερμηνεία γι 'αυτό.

Η εξίσωση Arrhenius είναι μια απλή, αλλά εξαιρετικά ακριβής, τύπος για την εξάρτηση από τη θερμοκρασία της σταθεράς ρυθμού και επομένως το ρυθμό, μιας χημικής ουσίαςΑντίδραση

Σε υψηλότερες θερμοκρασίες, η πιθανότητα να συγκρουστούν δύο μόρια είναι υψηλότερη.Αυτός ο υψηλότερος ρυθμός σύγκρουσης έχει ως αποτέλεσμα μια υψηλότερη κινητική ενέργεια, η οποία έχει επίδραση στην ενέργεια ενεργοποίησης της αντίδρασης.Η ενέργεια ενεργοποίησης είναι η ποσότητα ενέργειας που απαιτείται για να εξασφαλιστεί ότι συμβαίνει μια αντίδραση. Η σταθερά αερίου προέρχεται από μια εξίσωση, PV = NRT, η οποία σχετίζεται με την πίεση, τον όγκο και τη θερμοκρασία ενός συγκεκριμένου αριθμού γραμμομορίων αερίου.Η ενέργεια ενεργοποίησης είναι η ελάχιστη ενέργεια που απαιτείται για την εμφάνιση της αντίδρασης.

Ο συντελεστής συχνότητας είναι ένας όρος που περιλαμβάνει παράγοντες όπως η συχνότητα των συγκρούσεων και ο προσανατολισμός τους.Διαφέρει ελαφρά με τη θερμοκρασία, αν και όχι πολύ.Συχνά λαμβάνεται ως σταθερή σε μικρές περιοχές θερμοκρασίας.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εξίσωση Arrhenius για να δείξετε την επίδραση μιας μεταβολής της θερμοκρασίας στη σταθερά ρυθμού - και επομένως στον ρυθμό της αντίδρασης.